Het interview zoals het écht verliep

Ik wilde niet op camera verschijnen vanwege mijn gezondheid en privacy, en daar was ik heel eerlijk over. In de uitzending werd dat vervolgens handig uitgelegd alsof ik iets te verbergen had.

Tijdens het interview zei verslaggever Rutger Verhoeven, nadat ik mijn situatie uitlegde: “Maar daar heeft een consument toch geen boodschap aan?” Vervolgens zou ik geantwoord hebben: “Daar heeft u helemaal gelijk in, maar het zij zo.”

Dat antwoord komt in het échte interview nergens voor. Die zin is letterlijk in elkaar geknipt/geplakt. Mijn zoon wist zich nog precies te herinneren waar “het zij zo” vandaan kwam: uit het voorgesprek. Daarin werd mij gevraagd of ik dat jaar nog op vakantie zou gaan. Mijn antwoord: “Nee natuurlijk niet, mijn klanten gaan voor — het zij zo.” Die losse zin hebben ze later handig in een compleet andere context geplakt. Kortom: de microfoon stond al aan tijdens het voorgesprek, iets wat men “toevallig” vergat te melden.

De zogenaamde journalistiek

Mijn advocaat heeft destijds via de rechtbank de ruwe geluidsopnames opgevraagd. Dan had ik zwart-op-wit kunnen aantonen dat er geknipt en geplakt was. Het antwoord dat Kassa gaf: “Die opname hebben wij niet meer, we hebben die vernietigd wegens ruimtegebrek.” Ruimtegebrek!? Voor een opname van nog geen 30 MB!
Een mobiele telefoon uit 2008 had die opname nog kunnen bewaren, maar bij een miljoenenprogramma kon dat ineens niet meer. Het was overduidelijk: het ging hier niet om gebrek aan opslag, maar om gebrek aan eerlijkheid.

Het theaterstuk aan het einde van de uitzending

Wat mij het meest stoorde, was de manier waarop de uitzending werd afgerond. Zowel Rutger Verhoeven als mevrouw Groeneveld wisten allang dat de kwestie vóór de uitzending al volledig was opgelost. Toch speelde men aan het einde van het programma een soort geregisseerde “verrassingsmoment”-act, alsof er eindelijk een magische oplossing kwam en mevrouw Groeneveld daar plotseling “blij verrast” door was. Het was niets meer dan "oscar waardig" toneelspel.

Ook journaliste Martine V......., destijds werkzaam bij Kassa belbus was bij het interview. Zij gaf de verslaggever de opdracht om steeds dezelfde vraag herhalen totdat ze het antwoord kregen dat binnen hun verhaal paste. Dat is niet interviewen — dat is scripted television.

De feiten op een rij

De uitzending van Kassa Belbus heeft een volledig verkeerd beeld neergezet.
Dit zijn de feiten:

• Ik had een geldig CBW-keurmerk ten tijde van de aankoop.
• Er lag geen enkele aangifte van mevrouw Groeneveld vóór de uitzending — aldus de politie.
• Mevrouw Groeneveld had haar geld ontvangen op 17 maart 2015.
• De uitzending wekte bewust de indruk dat ik een oplichter was.
• De aangiften die later kwamen, waren een rechtstreeks gevolg van de uitzending.
• De montage was doelbewust misleidend.
• De scène met vermeende “aangifte op 7 maart” was pure fictie.

Samengevat:
Men wilde een boosdoener voor de camera — en ik moest die rol spelen, feit of fictie.

De schade

De gevolgen waren enorm:

• Mijn onderneming leed zware reputatieschade.
• Mijn persoonlijke naam werd publiekelijk door het slijk gehaald.
• Ik heb jarenlang moeten uitleggen dat wat op televisie werd getoond niet klopte.
  
  

Met deze verklaring wil ik laten zien hoe gemakkelijk een programma — dat pretendeert consumenten te beschermen — zelf over grenzen ging door:

• feiten te verdraaien,
• context weg te laten,
• fragmenten te manipuleren,
• en iemand willens en wetens te beschadigen.

De uitzending van Kassa Belbus was geen journalistiek, maar geënsceneerde sensatie. En dat mag gezegd worden.

Conclusie

De uitzending van 11 april 2015 was misleidend en schadelijk. De feiten tonen aan dat:

• ik wél een geldig CBW-keurmerk voerde,
• er vóór de uitzending geen aangifte tegen mij lag,
• mevrouw Groeneveld haar geld had ontvangen,
• de uitzending bewust een onjuiste indruk wekte,
• en de “dramatische ontknoping” volledig in scène was gezet.

Maar helaas:
Kassa wist de kijker inclusief mijn klanten te overtuigen dat ik een oplichter was die een vals keurmerk gebruikte — met alle gevolgen van dien.